Suzanne Schulting heeft bij haar tweede deelname aan het NK sprint een zilveren medaille in de wacht gesleept. De 27-jarige sprintster van Team Essent zag haar podiumplek op de laatste dag van het titeltoernooi niet meer in gevaar komen. Chloé Hoogendoorn sleepte namens het Development Team van Team Essent een bronzen medaille in de wacht.

Schulting, die door de afmelding van Femke Kok als nummer twee aan de slotdag begon, kwam op de tweede omloop van de 500 meter goed uit de startblokken. De drievoudig olympisch shorttrackkampioene opende 10,51 en sprintte vervolgens naar een eindtijd van 37,88. Daarmee was ze een tiende sneller dan de omloop van gister en hoefde ze alleen Jutta Leerdam voor zich te dulden.

Op de 1000 meter hoopte ze die lijn door te trekken, maar met een tijd van 1.16,14 bleef ze ver verwijderd van haar tijd van gister. “Technisch was het heel slecht. Ik had moeite om de eerste buitenbocht goed door te trappen, omdat er weinig valbeweging inzit. Ik liep vanaf de eerste meter achter de feiten aan en dat trok ik de hele race door”, aldus een teleurgestelde Schulting.

Of ze er een verklaring voor heeft? “Ik rijd nu veel meer ritten dan ik de afgelopen jaren gedaan heb. Dat er een keer een mindere tussenzit, hoort er gewoon bij. Het is alleen jammer dat het op zo’n toernooi gebeurt”, vervolgt ze. “Met langebaanschaatsen word je gepusht om elke keer het maximale van jezelf te vragen. Met shorttrack kun je het nog weleens op andere manieren oplossen.”

Ondanks haar mindere 1000 meter mocht Schulting na vier afstanden de zilveren medaille in ontvangst nemen. Voor de Friezin was het de tweede keer dat ze op het podium stond van een nationaal sprintkampioenschap. In 2021 pakte ze al eens brons, maar sloeg ze het EK over. “Ik kijk ernaar uit om over twee weken mijn eerste EK te rijden. Ik hoop me te revancheren voor deze 1000 meter.”

Schulting is een topsporter in hart en nieren en wil altijd beter. Terugkijkend op de afgelopen maanden ziet ze ook veel positieve dingen. “Het gaat tot nu toe heel goed hoor, ik blijf me doorontwikkelen en maak elke keer stappen. Toch heb ik wel zoiets van: dat piekje op de langebaan mag er wel een keer komen. Ik verlang naar een 1.14 op de 1000 meter of een PR op de 500 meter. Hopelijk lukt dat op het EK.”

Hoogendoorn derde: ‘Ik geloof het nog niet helemaal’
Achter Leerdam en Schulting ging het brons naar Hoogendoorn. De 20-jarige sprintster van het Development Team van Team Essent hield in de strijd om de derde plek Marrit Fledderus en Dione Voskamp knap achter zich. “Ik geloof het nog niet helemaal. Dit is echt bizar”, jubelt Hoogendoorn. “Natuurlijk hoop je erop, maar ik had het van tevoren niet gedacht. Ik ben superblij dat het gelukt is.”

“In de trainingen ging het de laatste tijd al supergoed, dus dan hoop je dat het eruit komt tijdens zo’n toernooi. Dat is altijd afwachten. Ik wist van mezelf dat ik deze tijden kon rijden. Wat dat betreft ben ik superblij dat het eruit is gekomen”, aldus Hoogendoorn, die op de afsluitende 1000 meter haar bronzen medaille in het eindklassement veiligstelde.

Dankzij een persoonlijk record van 1.15,26 eindigde ze op die afstand als tweede. “Dat was wel heel mooi. Ik moest in de laatste rit tegen Jutta en wist dat ik vooral op mezelf gefocust moest blijven. Ik probeerde mijn eigen rit te rijden en het beste uit mezelf te halen. Vooral het laatste rondje kon ik goed doortrekken, waardoor ik niet ver achter Jutta eindigde. Dat gaf een supergoed gevoel.”

Of Hoogendoorn zich nu verzekerd heeft van een startbewijs voor het EK Sprint is nog even afwachten. “Ik heb mezelf ertussen gereden en meer kon ik niet doen.”