Van bibberende eerste meters tot onvergetelijke overwinningen – in ‘De eerste schaatsslag’ vertellen de schaatsers van Team Essent over hun begin op het ijs én de momenten die hen zijn bijgebleven. We trappen af met Meike Veen van het Development Team.

De eerste keer dat je je schaatsen aandeed..
“Ik weet daar zelf niet zoveel meer van, maar volgens m’n moeder was ik 2,5 toen ik voor het eerst achter zo’n rekje ging schaatsen op de ijsbaan van Kardinge. Het schaatsen is er bij mij met de paplepel ingegoten. Mijn opa heeft altijd geschaatst en daardoor is mijn vader, en vele jaren later mijn broer, het ook gaan doen. In het begin moest ik altijd bij ze kijken, maar dat vond ik niks aan. Ik wilde het liefst zelf schaatsen.”

De eerste keer dat je lid werd van een schaatsvereniging..
“Dat was toen ik net 6 jaar was geworden. Ik wilde eigenlijk al eerder lid worden, maar dat mocht niet vanwege mijn leeftijd. Toen ik 6 werd, ben ik meteen lid geworden van IJsvereniging Borgercompagnie. Op de woensdagen trainden we altijd op de ijshockeybaan en leerden we onder anderen hoe we moesten vallen en hoe we behendiger konden worden. Op de zaterdagmiddag hadden we eerst jeugdtraining op de 400 meter-baan om vervolgens een wedstrijd te rijden.”

De eerste keer dat je een prijs won..
“Dat zal ongetwijfeld tijdens de clubkampioenschappen zijn geweest, waarschijnlijk op de 100 of 300 meter. Ik was altijd gemotiveerd, wilde graag winnen, en al helemaal als ik tegen een jongen moest. De eerste grote prijs die ik had gewonnen, was de Nederlandse marathontitel bij de pupillen. Dat was een heel grote verrassing, want ik reed nooit marathons. Ik weet nog dat ik na afloop een interview moest doen en ik in shock voor de camera zat. Ik had geen idee wat ik moest zeggen, haha.”

De eerste keer dat je je plaatste voor een groot toernooi..
“Als pupil mocht ik meedoen aan de Vikingrace. Daar gingen de beste twee van iedere leeftijdscategorie naartoe. Ik zag dat toen als een heel groot toernooi.”

De eerste keer dat je een wedstrijd in het buitenland reed..
“Als tweedejaars A-junior mocht ik mijn World Cup-debuut maken in Baselga di Piné. Ik vond het helemaal fantastisch dat ik een tas kreeg met Nederlandse kleding. Voor de reis ernaartoe was ik heel zenuwachtig. Het was allemaal nieuw voor me en ik wist niet zo goed wat ik ervan kon verwachten. Als je voor Nederland uit mag komen, wil je toch wat laten zien. De eerste afstand die ik reed, ging niet zo goed. Daar baalde ik heel erg van. Later op de dag reden we de Team Pursuit en die wonnen we. Op de tweede dag ging het een stuk beter en won ik goud op de 1500 meter. Op wat opstartproblemen na was het een heel mooi weekend.”

De eerste keer dat je een World Cup bij de senioren reed..
“Dat was afgelopen jaar in Polen. Het was een grote verrassing dat ik erheen mocht, maar helaas was ik die week niet helemaal fit. Ik ging er zonder verwachtingen heen en vond het uiteindelijk niet zo spannend als ik van tevoren had verwacht. Het was wel typisch dat ik mijn eerste wereldbekerwedstrijd tegen mijn teamgenoot (Chloé) moest rijden. We maakten allebei ons World Cup-debuut, dus dat was heel mooi om samen mee te maken. Achteraf kijk ik terug op een mooie herinnering.”

De eerste keer dat je in een uitverkocht stadion reed..
“Als eerstejaars A-junior mocht ik aan het eind van het seizoen meedoen aan de NK afstanden. Dat was mijn eerste grote toernooi in Thialf. Ik weet nog dat ik mijn schaatsen op het middenterrein aandeed en kippenvel kreeg van het lawaai. Toen ik klaar was en op het stoeltje ging zitten (ik had een PR gereden en was heel bij), zag ik hoe fanatiek de mensen waren tijdens de laatste ritten. Dat was wel even een besefmomentje van: het is supervet om hier te mogen staan. Nog steeds krijg ik elke keer kippenvel als ik een grote wedstrijd in Thialf rijd. Het blijft heel speciaal.”

De eerste keer dat je op televisie kwam..
“Dat was tijdens diezelfde NK afstanden. Ik keek m’n race meteen terug toen ik aan het uitfietsen was. Ik was heel benieuwd hoe het er op televisie uit zag en wat de commentatoren over mij zeiden. Vervolgens heb ik hem ook met mijn ouders teruggekeken. Dat was heel leuk en bijzonder.”

De eerste keer dat je een wedstrijd reed in het magenta van Team Essent..
“Dat was tijdens de eerste Holland Cup in Deventer. In het begin legde ik mezelf wat druk op, omdat ik het gevoel had mensen toch wat meer van je verwachten als je in een pak van Team Essent rijdt. Ik denk dat ik daar stiekem wat extra spanning van voelde. Nu vind ik het vooral heel gaaf om in het magenta te rijden.”