Harm Visser heeft op de slotdag van De Vier van Noord-Holland een podiumplaats uit zijn vingers laten glippen. De 24-jarige marathonschaatser van Team Essent kwam op de Jaap Edenbaan in Amsterdam als vierde over de streep en zakte daarmee van de tweede naar de vierde plek in het eindklassement.

Visser, die in het klassement twintig punten moest goed maken op Bart Hoolwerf, wist dat alles vandaag mee moest zitten om aanspraak te kunnen maken op de eindzege. De start van de wedstrijd bood echter weinig hoop. De mannen van Team Essent waren niet bij de les en moesten veel werk verrichten om verschillende aanvalspogingen onschadelijk te maken. De vele inspanningen noopten Homme Jan de Groot al vroeg in de koers tot opgeven.

In het vervolg van de wedstrijd was het keurkorps van Peter de Vries alerter en hield het Visser zoveel mogelijk uit de wind. Een vierde massasprint op rij leek in aantocht, maar door een late uitvalspoging van Jeroen Janissen en Sjoerd den Hertog kwam die er tóch niet. Na afloop werden Janissen en Den Hertog echter gedeclasseerd, omdat ze ongeoorloofde hulp van teamgenoten hadden gekregen in de laatste vijf ronden.

Bart Swings won de sprint van het peloton en werd uitgeroepen tot winnaar. Visser passeerde als vierde de streep en moest genoegen nemen met een vierde plek in het eindklassement. “Ik ben op dit moment niet heel blij”, reageert Visser een half uur na de wedstrijd. “Als het hele team zich de hele week voor jou opoffert, wil je het gewoon goed doen. Ik baal ervan dat ik ze niet heb kunnen belonen met een overwinning of een podiumplek.”

Visser, die vier punten tekort kwam voor een podiumplek, zag dat het al vroeg in de wedstrijd misging. “We begonnen niet helemaal scherp en liepen meteen achter de feiten aan. Dat reken ik mezelf persoonlijk aan”, is hij kritisch op zichzelf. “De jongens moesten veel werk verrichten en hadden daardoor niet veel meer over op het einde. Stiekem hoopte ik nog dat ik voor de eerste plek kon sprinten, maar ik merkte al snel dat ik niet meer de echte topsnelheid had.”

Ploegleider De Vries kijkt met gemengde gevoelens terug op de vierdaagse, die het team twee podiumplekken heeft opgeleverd. “We zijn op dit moment net niet goed genoeg om Harm te brengen waar we hem graag willen hebben. Dat is de realiteit. Toch vind ik dat we de eerste drie dagen hebben gedaan wat we konden. Met name in de tweede wedstrijd hebben we Harm goed uit de wind kunnen houden. Het is jammer dat het vandaag niet gelukt is.”

Volgens De Vries verliep de wedstrijd niet op de manier zoals hij gehoopt had. “Ik heb tot vier keer toe gedacht dat het klaar was, maar wonder boven wonder kwam alles weer bij elkaar. Op het einde gebeurde dan toch waar ik de hele tijd al bang voor was. Waar twee honden vechten om een been, gaan de derde en vierde ermee heen. Het is heel zuur dat je na vier dagen hard werken een podiumplek uit handen geeft en met lege handen achterblijft.”