Van bibberende eerste meters tot onvergetelijke overwinningen – in ‘De eerste schaatsslag’ vertellen de schaatsers van Team Essent over hun begin op het ijs én de momenten die hen zijn bijgebleven. Deze week is het de beurt aan Selma Poutsma.

De eerste keer dat je je schaatsen aantrok..
“Als ik terugdenk aan de eerste keer dat ik op het ijs stond, moet ik aan de foto denken dat ik achter zo’n rekje sta. Ik denk dat ik hier een jaar of vier was; mijn opa en oma woonden vlakbij de ijsbaan in Utrecht en namen me in het weekend geregeld mee. Mijn opa heeft vroeger de Elfstedentocht gereden, dus die kon het wel.”

De eerste keer dat je lid werd van een schaatsvereniging..
“Ik ben van meerdere verenigingen lid geweest, maar de eerste die ik me kan herinneren was SIV Zeist. Mijn opa was ook lid van deze club en had daar z’n schaatsvrienden, dus op die manier ben ik daar terechtgekomen. Ik herinner me dat de groep van m’n opa een keer in het bos ging sporten en dat ik er achteraan ging rennen, haha.”

De eerste keer dat je ging shorttracken..
“Ik schaatste aanvankelijk alleen op de langebaan. Op een gegeven moment zei mijn vader tegen mij: ‘Wil je niet een keer proberen te shorttracken?’ Ik vond het eerst heel spannend. Ik moest huilen omdat ik een helm op moest, dat vond ik maar raar. Een ouder meisje pakte me bij m’n hand en reed samen met mij een rondje. Toen vond ik het niet meer eng en werd het steeds leuker.”

De eerste keer dat je meedeed aan een wedstrijd..
“Dat was een langebaanwedstrijd in Utrecht. Ik eindigde als laatste, maar won de prijs van jongste deelnemer. Ik vond het superspannend. Iedereen was groter, ouder en sneller dan ik.”

De eerste keer dat je een prijs won..
“Dat zal tijdens de Regio Cup shorttrack zijn geweest. Ik herinner me dat ik vroeger geregeld op het podium heb gestaan, maar ik was me er toen nog niet zo bewust van. Ik vroeg zelfs een keer aan een vriendin, vlak voor de A-finale: ‘Wat is de A-finale eigenlijk?’ Ik had niet door dat we gingen strijden om de podiumplekken. Ik ging gewoon schaatsen en dacht er verder niet zo over na.”

De eerste keer dat je Nederlands kampioen werd..
“In mijn jongere jaren ben ik nooit Nederlands shorttrackkampioen geweest, maar wel op de langebaan. In het seizoen 2013/2014 werd ik in Tilburg Nederlands kampioen allround bij de C-junioren. Ik werd op alle afstanden tweede, maar in het eindklassement eindigde ik als eerste.”

De eerste keer dat je een World Cup reed..
“Mijn eerste World Cup was in 2016 in Montréal. Dat was meteen een leuke eerste ervaring. De relay vond ik heel spannend, omdat ik wilde laten zien dat ik thuishoorde in het team. Op de individuele onderdelen had ik niet zoveel spanning. Ik voelde geen enkele druk, iets wat ik me nu niet meer kan voorstellen. Ik haalde bij m’n debuut meteen de B-finale. Dat was best goed.”

De eerste keer dat je wereldkampioen werd..
“Dat was in 2021 in Dordrecht. Het bleek de eerste keer in de geschiedenis te zijn dat een Nederlands vrouwenteam wereldkampioen op de relay was geworden. Dat had ik op dat moment helemaal niet in de gaten. Jammer genoeg was er vanwege de coronapandemie niemand in het stadion aanwezig. Drie jaar later werden we opnieuw wereldkampioen op de relay, maar dit keer in een uitverkocht Ahoy. Dat was zo bijzonder om mee te maken. Winnen in eigen land is het mooiste wat er is.”

De eerste keer dat je aan de Olympische Spelen mocht meedoen..
“De Olympische Spelen van Beijing waren mijn olympisch debuut. Ik mocht de 500 en 1000 meter rijden en de relay. De 500 meter ging helemaal fout. Ik viel in de kwartfinale, terwijl ik op de tweede positie lag en goede kans had om door te gaan. Op de 1000 meter strandde ik ook in de kwartfinale. Gelukkig sloten we het toernooi af met goud op de relay.”

De eerste keer dat je individueel goud won bij een World Cup..
“Dat was twee jaar geleden tijdens de World Cup Shorttrack in Seoul. Het was meteen een heel bijzondere, want Xandra Velzeboer en ik waren in precies dezelfde tijd over de streep gekomen. Het was een chaotische rit die anders liep dan normaal. Ik begon op de derde startpositie en dat was een hele uitdaging. Ik had twee opties: of ik heb de start van m’n leven of ik ga tijdens de rit mensen proberen te passeren. Na de start lag ik meteen op één en had ik een enorm gat op de rest. Xandra begon superhard te naderen en ik dacht: het zal toch niet dat ik dit nu nog verpest? Het duurde heel lang voordat we de uitslag te horen kregen. Toen de uitslag in beeld kwam, moest iedereen heel hard lachen en juichen tegelijk. We waren vol ongeloof, haha.”

De eerste keer dat je een grote langebaanwedstrijd in Thialf reed..
“Ik deed in 2020 mee aan het WK Kwalificatietoernooi en in 2021 aan het OKT. Ik reed de 500 en 1000 meter en die gingen supergoed. In die periode trainde ik veel met Suzanne samen, maar we misten eigenlijk een langebaanteam om mee te trainen. Toen we vorig jaar te horen kregen dat we bij Team Essent konden komen, waren we superblij.”

De eerste keer dat je het magenta pak van Team Essent aandeed..
“Dat was tijdens de teampresentatie vorig jaar. We gingen van Jumbo naar Essent en in die periode ging het weer iets beter met m’n blessure. Voor mij voelde het echt als een nieuw hoofdstuk in mijn carrière. Het is leuk om te zien wat die kleur uitstraalt. Als ik de groep zie rijden, denk ik: het klopt helemaal.”